Η 'ΑΧΛΗ' ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Μιμούμενος ίσως τον Ρεμπώ, ένα πρόσωπο που είχε αλλάξει την εικόνα και την πορεία του ποιητικού μύθου,ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς φαίνεται να πιστεύει, με την ομιλία -παρέμβαση του Ζαππείου ΙΙ, στην δυνατότητα δρομολόγησης μιας Νέας Εποχής... Με αλλαγή πορείας της, εν Ελλάδι, αναχρονιστικής πλέον, αστικής πολιτικής και οικονομικής σκέψης...

Ταυτόχρονα όμως με την κατάθεση των, αναπτυξιακού χαρακτήρα φιλελεύθερων οικονομικών προτάσεων, προτάσεων ελπίδας για την υπέρβαση των προβλημάτων, 'κατέθεσε' εμμέσως ένα μήνυμα αναγκαιότητας πρός πολλούς αποδέκτες... Αυτό το ταξίδι ελπίδας για να υλοποιηθεί, απαιτεί την συμμετοχή προσώπων από το πολιτικό αύριο... Προσώπων που να κατανοούν τα σύνθετα νεοφανή οικονομικά, να είναι 'κοινωνοί ιδεών' πολιτικής επιστήμης, διεθνούς δικαίου, γεωπολιτικής και τεχνοκρατικής αντίληψης,να αισθάνονται τα μονοπάτια της επιχειρηματικής λογικής, αλλά και να εμπλουτίζουν με τις επικοινωνιακές τους ικανότητες την, υπαρκτή πλέον,''τηλεοπτική μας δημοκρατία''...

Η εποχή που οι πολίτες επέλεγαν για εκπροσώπους τους στο κοινοβούλιο πολιτικούς της 'διπλανής πόρτας', είναι η εποχή που δρομολόγησε την ,κατά Σαμαρά, εθνική μας κατάθλιψη... Ας αναλογισθούμε, με μια διάθεση αισιοδοξίας, την πνευματική αύρα και την παραγωγή πολιτικής σκέψης, του στελεχιακού δυναμικού των κυβερνήσεων του Κωνσταντίνου Καραμανλή, και ας ενισχυθούν από τους θιασώτες του κοινωνικού φιλελευθερισμού, οι προθέσεις και οι προσπάθειες του Αντώνη Σαμαρά για επανεκκίνηση της οικονομίας, της πολιτικής, του πολιτισμού και της Δημοκρατίας...

Εξ' άλλου,η συνάντηση της ορθολογικής Αριστοτελικής Λογικής με την ιδεατή, του Πλάτωνος, ''Αρίστων Πολιτεία'', είναι η παρακαταθήκη που κληρονομήσαμε από τις ιστορικές μας μνήμες... Και που αρνούμεθα ως Νεοέλληνες να αποδεχθούμε, πεισματικά προσκολλημένοι στην ''αχλή' μιας ''μικρομεσαίας δημοκρατίας''...